یک‌لحظه ذهن‌تون رو متمرکز کنین، حواستون رو بدین به دنیای خودتون که قراره باهم دیگه خودمون رو توی یه‌سری از موقعیت‌های زندگی‌مون تصور کنیم؛ موقعیت‌هایی که شاید برای خیلی‌هامون پیش اومده و یا با خیلی‌هاش هنوز مواجه نشدیم. شده تا حالا جلوی یه جمعیت خیلی زیادی قرار باشه که سخنرانی کنین یا یه موضوعی رو ارائه بدین؟ یا مثلا شده یه درخواستی از یه‌نفر داشته باشین اما برای گفتنش هی این‌پا و اون‌پا کنین؟ اینجور موقع‌ها چه احساسی داشتین؟ یا فکر می‌کنین اگه توی یه همچین موقعیتی قرار بگیرین چه حسی بهتون دست می‌ده؟ استرس و اضطراب؟ نگرانی؟ دیگه چی؟ فکر می‌کنین ممکنه بین این حس‌های استرس و ترس و نگرانی یه حسی شبیه به خجالت هم باشه؟ یعنی خجالت بکشین از این‌که جلوی تعداد زیادی افراد سخنرانی کنین یا خجالت بکشین از این‌که حرف‌تون رو بزنین. حالا یه‌کم فکر کنین، کجا بوده که خجالت کشیدین؟ و حالا فکر کنین چطوری میشه خجالت نکشیم؟
خیلی از ما احساس خجالت کشیدن رو توی موقعیت‌های مختلف زندگی‌مون درک کردیم. این‌که حتی گاهی‌اوقات باعث شده به سمت انجام کاری نریم یا حرفی رو نزنیم. اما تا حالا به این فکر کردین که خجالت کشیدن اصلا خوبه یا نه؟ درسته که نمیشه به حس‌های که درک می‌کنیم بگیم خوب هستن یا بد! اما خب بالاخره اون‌جایی که دارن بهمون ضرر می‌زنن و یه‌جورایی مانع ما می‌شن احتمالا خوشایند نیستن و باید که جلوشون رو بگیریم. معمولا وقتی که می‌خوان آدم‌ها رو توی دسته افراد خجالتی بذارن احتمالا طرف مقابل این دسته میشه آدم‌هایی که به قول خودمون پررو هستن. یعنی چی؟ یعنی خیلی راحت و یا حتی گاهی‌اوقات گستاخانه حرف‌شون رو به زبون میارن. این‌طوری هم نیست که وقتی می‌گیم خجالتی نباشیم یعنی پررو باشیم یا وقتی می‌گیم پررو نباشیم یعنی خجالتی باشیم! یعنی این‌که حد وسط و تعادل رو رعایت کنیم. یعنی این‌که بلد باشیم حرف‌مون رو بزنیم بدون این‌که بی‌حرمتی اتفاق بیافته.
راست‌ش خجالت هم اگر خیلی زیاد باشه می‌تونه سد راه آدم بشه. درست مثل همون اضطراب و نگرانی که وقتی دچارش می‌شیم انگار اصلا نمی‌تونیم کاری از پیش ببریم. دیدین توی مدرسه یا توی مراکز آموزشی یا توی مهدکودک‌ها شعارشون برای خجالت چیه؟ دقیقا! «نه به خجالت» البته خجالت کشیدن فقط برای حرف زدن و حضور در جمع نیست‌ها! خیلی جاها حتی ممکنه توی بدن ما تغییرایی شکل بگیره که نباید ازش خجالت کشید چون یه چیز کاملا طبیعیه. یا اصلا حتی خجالت کشیدن از ظاهرمون! ما اگر از ظاهر خودمون خجالت بکشیم پس چه‌طور باید دنبال پذیرش خودمون از سمت دیگران باشیم؟ اما شاید براتون سوال بشه برای این‌که خجالت نکشیم باید چی‌کار کنیم؟ بالاخره هر کدوم‌مون شاید توی موقعیت‌های مختلف شاید یه‌ذره خجالت بکشیم ولی نباید بذاریم که این حس اون‌قدر بزرگ بشه که وجود ما رو بگیره! اولین قدم‌ش هم اینه که خودمون رو بشناسیم. خودمون رو بپذیریم و خودمون رو دوست داشته باشیم. اون موقع دیگه از ظاهرمون خجالت نمی‌کشیم، استعدادهامون رو کشف کردیم و برای نقطه‌ضعف‌هامون راه حل پیدا کردیم و در نتیجه می‌تونیم این حس رو کنترل کنیم و نذاریم که سد راه ما قرار بگیره.
اگر برای شناخت خودمون تلاش کنیم و دست به عمل بزنیم، نه تنها می‌تونیم حس‌هامون رو بشناسیم و کنترل کنیم، بلکه می‌تونیم توی مسیر زندگی‌مون حساب شده‌تر و با آگاهی بیشتری قدم برداریم.
جایزی بهمون کمک میکنه که خودمون رو بهتر بشناسیم و یاد بگیریم که چطوری خجالت نکشیم!
| بازی آموزشی|بازی آموزنده| بازی پرهیجان| بازی جذاب| خجالت| خجالت کشیدن| خجالت نکشیم| دنیای نوجوانانه| کلیپ مهارتی| مهارت| مهارت آموزی| نه به خجالت| نه گفتن| نوجوونی| هوش اجتماعی| یادگیری مهارت| |
